Bu sadece bir yemek kitabı değil. Silva Özyerli’nin Diyarbakır’ın tarihine, mutfak kültürüne, çokdinli ve çokkültürlü yaşamına dair hafızasında biriktirdiği paha biçilmez anı ve bilgileri çok hoş bir anlatımla aktardığı bir eser.
Ana yemeği tarih ve kültür odaklı bir otobiyografi, tatlıyı ise kitaptaki tarifler olarak düşünebilirsiniz.
Bu kitaptan o kadar çok şey öğrendim ve bir o kadar şeyi de defalarca unutup tekrar tekrar açıp okudum ki HÜNKçülere tavsiye etmeden duramadım. Her fırsatta “Ülkemizin mutfağı şöyle zengindir, böyle müthiştir” diye övünen herkesin, Amed’in zengin mutfağına dair engin bilgisini derleyerek yazılı tarihe kazandıran Silva Hanım’a bir teşekkür borçlu olduğunu düşünüyorum.
Ben de artık kışlık hazırlarken “Kherov, parov, soğutonov, urakh sırdov” diye mırıldanıyorum.
Bu ne anlama mı geliyor? Kitabı edinip öğrenebilirsiniz! Ben de bu arada yazarın üzerinde çalıştığını duyduğum likör kitabını dört gözle beklemeye devam ediyorum.
Bu kitaptan denediğim, beğendiğim ve birkaç değişiklik yapsam da kendi mutfağımın parçası haline getirdiğim bazı tarifleri sizinle paylaşmıştım. Onları şurada bulabilirsiniz:
Ermeni usulü badem ezmesi lebzunya